Ο Ντίνι, ένας μεσόκοπος Ιρλανδός, αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Ιρλανδία προκειμένου να διαφύγει της σύλληψης μετά τον φόνο προσώπων τού οικογενειακού και επαγγελματικού του περιβάλλοντος. Εγκαθίσταται στο Λονδίνο, στην οδό Γουόλγορθ της περιοχής Έλεφαντ εν Κασλ, όπου βρίσκεται το σπίτι του αδερφού του. Προστατευμένος από τον «κακό έξω κόσμο», μέσα στα ασφυκτικά όρια του φτωχικού διαμερίσματος, υποχρεώνει τον εαυτό του και τα δύο παιδιά του, Μπλέικ και Σον, στην καθημερινή συμμετοχή σε μια παρενδυτική φάρσα, με θέμα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την τελευταία μέρα πριν από τη φυγή του από την Ιρλανδία και με πρόσχημα το βραβείο καλύτερου ηθοποιού.

Η «έξωθεν εισβολή» της Χέιλι, πυροδοτεί τη δράση και ωθεί την εξέλιξη του δράματος σε μια αιματηρή λύση.

Ήθελα να γράψω ένα έργο για έναν Ιρλανδό που ζει στο εξωτερικό και για όλη τη μοναξιά και τη νοσταλγία που τον περιβάλλει – να θες να γυρίσεις σπίτι και να μην μπορείς. […] Ήταν σοκ για μένα το ότι κατέληξα να χρησιμοποιώ τις δομές και τους ρυθμούς τη φάρσας, γιατί στην Ιρλανδία δεν έχουμε φάρσα, αναφέρει ο Έντα Γουόλς.

Πράγματι, υφολογικά πατάμε στα γνώριμα εδάφη του παλαιότατου θεατρικού είδους που ονομάζεται φάρσα: ευτράπελα κι εξωφρενικά επεισόδια, τραγικές συμπτώσεις, φρενήρεις ρυθμοί, εσφαλμένες ταυτότητες, υποκριτική δεινότητα: όλα αυτά τα στοιχεία τής κλασικής φάρσας συμπλέκονται αριστοτεχνικά με τις προσωπικές ανησυχίες τού πολυβραβευμένου συγγραφέα και οδηγούν απευθείας στον πυρήνα του σύμπαντός του:

Ιρλανδοί μετανάστες, μονήρεις άνθρωποι, προβληματικές οικογένειες, ήρωες στα πρόθυρα της τρέλας, καταστάσεις στα άκρα και μπεκετικές επαναλήψεις.

Σαν ένα θεατρικό καλειδοσκόπιο είναι η φάρσα που παίζεται κάθε μέρα στην οδό Γουόλγορθ: από τις σπαρταριστές πρώτες σκηνές, περνάμε στην εσκεμμένη εικόνα της πρωτόγονης -ακόμη και συγκινητικής στιγμές στιγμές- νοσταλγίας, από την οποία αποκαλύπτεται η ακούσια νοσηρότητα που κρύβει η τελετουργία της επανάληψης ενός πρωτοφανούς φονικού· και μετά συνειδητοποιούμε την τραγικότητα των ηρώων που πασχίζουν για τη λύτρωση μέσα από ένα ιδιόχειρο ψυχόδραμα, για το οποίο κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αν είναι θεραπεία ή μαρτύριο, ανακούφιση από την τραγική ενοχή ή εκ νέου γέννησή της.

Συντελεστές

Μετάφραση: Κατερίνα Κωνσταντινάκου – Έκτορας Λυγίζος

Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος

Σκηνικά – Κοστούμια: Μαγιού Τρικεριώτη

Φωτισμοί: Μαξ Πέντσελ

Δραματουργική επεξεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου

Επιμέλεια κίνησης: Μαριέλα Νέστορα

Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου

Βοηθός σκηνοθέτη: Γεωργία Ψυχογυιού

Βοηθός σκηνογράφου: Κάρλα Έχρλιχ

Παίζουν οι: Νίκος Γιαλελής, Γιώργος Ζιόβας, Θύμιος Κούκιος, Ντέμπορα Οντόγκ